مقایسه ی اندانسترون و مپریدین در پیشگیری از لرز پس از بیهوشی در بیماران تحت جراحی ارتوپدی اندام تحتانی با بیهوشی عمومی

زمینه‏ و هدف‏: ‏یکی ‏از شایع ترین مشکلات پس‏از بیهوشی عمومی لرز می‏باشد.‏ مپریدین داروی انتخابی برای درمان لرز بوده، در پیشگیری‏ از لرز نیز موثر است. اما عوارض جانبی پرخطری دارد.‏اندانسترون دارویی موثر اما فاقد عارضه‏ی پرخطر می‏باشد. ‏این پژوهش با هدف مقایسه‏ی مپریدین و اندانسترون با‏ یکدیگر و با دارونما در پیشگیری‏ از لرز پس‏از بیهوشی انجام شد. روش‏بررسی‏:‏ در ‏این کارآزمایی بالینی تصادفی بیماران به سه گروه 35 نفره تقسیم شدند. ‏بعد‏از دریافت پیش‏دارو و بلافاصله قبل‏از القای بیهوشی sao2‏ (اشباع اکسیژن شریانی) ‏با پالس‏اکسیمتر ثبت شده، به بیماران گروه o اندانسترون 4 میلی گرم، ‏گروه m مپریدپن 25 میلی گرم و گروه c نرمال سالین 2 میلی گرم به صورت مستقیم داخل وریدی تزریق شد.‏همه بیماران به روش مشابه‏ای تحت بیهوشی عمومی قرار‏گرفته و بلافاصله بعد‏از خروج لوله تراشه به صورت awake به ریکاوری منتقل شدند.‏ در دقایق 5 و 15 پس از ورود به ریکاوری sao2 با پالس اکسی‏متر و نیز لرز بر اساس سیستم درجه‏بندی مشابه‏ای مورد بررسی و ثبت قرار گرفتند.‏ جهت تحلیل داده‏ها از آنالیز واریانس ‏(آزمون‏های کای‏مربع؛ anova و زیرآزمون tukey) ‏استفاده شد. یافته‏ها‏:‏ فراوانی لرز در دقایق 5 و 15در دو گروه m وo معادل هم و کمتر از گروه کنترل بود (p<0/05).‏ همچنین sao2 در گروه o در دقایق 5 و 15 پس از بیهوشی افت نکرد؛ حال آن که در گروه های m و c کاهش اندکی را نشان داد. نتیجه گیری‏:‏ چنین استنباط می‏گردد که 4 میلی گرم اندانسترون معادل 25 میلی گرم مپریدین داخل وریدی بلافاصله قبل‏از القای بیهوشی در کاهش لرز پس‏از بیهوشی موثر می‏باشد.‏ همچنین با اندانسترون هیچ گونه کاهشی در sao2 رخ نمی‏دهد. بنابراین به کار بردن اندانسترون به جای مپریدین جهت پیشگیری از لرز پس‏از بیهوشی مطلوب می‏باشد.